De echte reden dat er zoveel appelsoorten zijn uitgestorven
Als je een kruidenierswinkel binnenloopt, merk je misschien dat er maar een handvol appelvariëteiten te koop zijn. Wat je je misschien niet realiseert, is dat dit slechts een fractie is van de appeldiversiteit die ooit bestond. Halverwege de vorige eeuw bloeiden er duizenden appelvariëteiten in de Verenigde Staten. Wat is er met al die appelsoorten gebeurd? Het antwoord ligt in een combinatie van factoren, van industriële landbouw tot het verbod.
De opkomst van de industriële landbouw
De industriële landbouw speelde een belangrijke rol in de achteruitgang van de appeldiversiteit. Toen de vraag naar appels groeide, begonnen boeren zich te richten op een paar geselecteerde variëteiten die op wereldschaal verkoopbaar werden geacht. Deze geselecteerde variëteiten gaven de voorkeur aan kwaliteiten zoals houdbaarheid en duurzaamheid boven smaak en uniekheid. Deze verschuiving in focus leidde tot het verwaarlozen en uiteindelijk verdwijnen van talloze appelvariëteiten die niet voldeden aan de criteria van de industriële landbouw.
Tijdens de westwaartse uitbreiding van de Verenigde Staten werden appelpitten geplant door kolonisten die boerderijen stichtten. Met name Johnny “Appleseed” Chapman was verantwoordelijk voor het planten van duizenden appelpitten in het grensgebied. Deze zaden waren niet noodzakelijkerwijs van een specifieke appelsoort, maar waren een mengeling van genetisch materiaal van verschillende bomen. De vruchten van deze bomen dienden verschillende doelen buiten menselijke consumptie.
De rol van enten en klonen
Enten is een proces dat het mogelijk maakt om appelvariëteiten uniform en betrouwbaar te reproduceren. Hierbij wordt een tak of knop van een gewenste appelboom (die ent wordt genoemd) op een bestaande onderstam geënt. Dit proces zorgt ervoor dat de resulterende boom dezelfde eigenschappen en kenmerken heeft als de gewenste variëteit. Appelzaden daarentegen produceren geen exacte replica van de ouderboom, maar eerder een combinatie van zijn genetica en een andere mysterieuze boom.
De meeste wilde appelvariëteiten zijn klein, hard en zuur en missen de gewenste eigenschappen zoals een rode kleur, zoetheid en een groot formaat die de mens in de loop der tijd in appels heeft gekweekt. Door te enten konden boeren bomen kweken die consistent de gewenste vruchten produceerden. De nadruk op het enten en klonen van slechts een select aantal variëteiten droeg echter bij aan de achteruitgang van minder bekende appelvariëteiten.
De impact van het verbod
De drooglegging, het tijdperk waarin de productie en verkoop van alcoholische dranken verboden werd, speelde ook een rol in de achteruitgang van bepaalde appelvariëteiten. Een voorbeeld hiervan is de Harrison appel, die zeer gewaardeerd werd om zijn kwaliteiten die hem perfect maakten voor het maken van harde cider met een champagneachtige smaak. Met het verbod op alcohol daalde de vraag naar ciderappels en veel boomgaarden die deze appelsoorten met een hoog tanninegehalte verbouwden, werden verlaten of vernietigd.
Voorstanders van de Volstead Act, die het verbod afdwong, richtten zich actief op appelboomgaarden die bekend stonden om de productie van ciderappels en staken deze in brand. Dit dwong veel boeren om zich te richten op het kweken van meer gewone, zoetere appels die geschikt waren voor directe consumptie. Als gevolg hiervan gingen veel appelsoorten, die ooit gewaardeerd werden om hun specifieke toepassingen en smaken, verloren in de geschiedenis.
De diversiteit van appels behouden
Hoewel veel appelvariëteiten zijn uitgestorven, worden er inspanningen geleverd om enkele vergeten variëteiten te behouden en nieuw leven in te blazen. Organisaties en boomgaarden die zich toeleggen op het behoud van heirloom en erfgoed appels verzamelen en vermeerderen actief zeldzame appelvariëteiten. Deze inspanningen zijn erop gericht om de genetische diversiteit van appels te behouden, zodat toekomstige generaties kunnen genieten van de unieke smaken en eigenschappen die ooit overvloedig aanwezig waren.
Daarnaast kunnen consumenten bijdragen aan het behoud van appeldiversiteit door op zoek te gaan naar en ondersteuning te bieden aan lokale boeren, boerenmarkten en gespecialiseerde supermarkten die een breder scala aan appelsoorten aanbieden. Door onze appelconsumptie te diversifiëren, kunnen we de teelt en populariteit van minder bekende appelvariëteiten in stand houden.
Conclusie
De achteruitgang van appelvariëteiten is het gevolg van verschillende factoren, waaronder de focus op een paar selecte verkoopbare variëteiten door de industriële landbouw en de impact van het verbod op de ciderappelteelt. Er worden echter inspanningen geleverd om vergeten appelvariëteiten te bewaren en nieuw leven in te blazen, zodat de rijke diversiteit aan smaken en kenmerken opnieuw kan worden ervaren. Door lokale boeren te steunen en op zoek te gaan naar een breder scala aan appelsoorten, kunnen we bijdragen aan het behoud van de appeldiversiteit en de unieke smaken vieren die door de tijd verloren zijn gegaan.
FAQ
Wat veroorzaakte de achteruitgang van appelsoorten?
De achteruitgang van appelvariëteiten kan worden toegeschreven aan een combinatie van factoren. De industriële landbouw speelde een belangrijke rol door het promoten van een select aantal variëteiten die houdbaarheid en duurzaamheid belangrijker vonden dan smaak en uniekheid. Daarnaast leidde het verbod tot het opgeven van ciderappelboomgaarden, waardoor de diversiteit aan appelvariëteiten verder afnam.
Waarom concentreerde de industriële landbouw zich op een paar appelvariëteiten?
De industriële landbouw gaf de voorkeur aan een paar appelvariëteiten omdat die wereldwijd verkoopbaar werden geacht. Deze variëteiten bezaten eigenschappen die ze geschikt maakten voor massaproductie en -distributie, zoals een langere houdbaarheid en duurzaamheid. Als gevolg daarvan werden minder bekende en regionaal specifieke appelvariëteiten verwaarloosd en verdwenen ze uiteindelijk.
Wat is enten en hoe draagt het bij aan de achteruitgang van appelvariëteiten?
Enten is een proces dat wordt gebruikt om appelsoorten uniform en betrouwbaar te reproduceren. Hierbij wordt een tak of knop van een gewenste appelboom (ent) op een bestaande onderstam geënt. Hoewel enten de vermeerdering van specifieke appelvariëteiten mogelijk maakt, betekent het ook dat slechts een beperkt aantal variëteiten wordt gekloond en gekweekt, wat leidt tot de achteruitgang van minder bekende appelvariëteiten.
Wat was de invloed van het verbod op appelvariëteiten?
De drooglegging, het tijdperk waarin de productie en verkoop van alcohol verboden was, had een grote invloed op appelvariëteiten. Ciderappelboomgaarden, die appels produceerden die geschikt waren voor het maken van harde cider, werden het doelwit en vernietigd door aanhangers van de Volstead Act. Dit dwong veel boeren om zich te richten op het telen van zoetere appels voor directe consumptie, wat resulteerde in de achteruitgang van appelsoorten met een hoog tanninegehalte die voornamelijk werden gebruikt voor de productie van cider.
Worden er pogingen gedaan om verloren appelvariëteiten te behouden en nieuw leven in te blazen?
Ja, er worden voortdurend inspanningen geleverd om verloren appelvariëteiten te bewaren en nieuw leven in te blazen. Organisaties en boomgaarden die zich toeleggen op het behoud van heirloom en erfgoed appels verzamelen en vermeerderen actief zeldzame appelvariëteiten. Deze inspanningen zijn erop gericht om de genetische diversiteit van appels te behouden en ervoor te zorgen dat toekomstige generaties kunnen genieten van de unieke smaken en kenmerken die ooit overvloedig aanwezig waren.
Hoe kunnen consumenten bijdragen aan het behoud van appeldiversiteit?
Consumenten kunnen bijdragen aan het behoud van de diversiteit van appels door op zoek te gaan naar en ondersteuning te bieden aan lokale boeren, boerenmarkten en gespecialiseerde supermarkten die een breder scala aan appelsoorten aanbieden. Door onze appelconsumptie te diversifiëren en te kiezen voor minder bekende variëteiten, kunnen we de teelt en populariteit van deze appels in stand helpen houden, wat het behoud van de appeldiversiteit bevordert.